blog kardeşliği

MonAulnay.com, MonSevran.com, MonStDenis, MonToulouse.fr, MonNeuilly.com, MonSuresnes.com...

N'oluyoruz yahu! Birkaç gün işimize daldık; pıtrak misali yeni bloglar sarmış etrafımızı. Fransa'da, Paris'te olup bitenler hakikaten 'birkaç hergele'nin işi diye geçiştirilebilecek şey mi; yoksa ardında bütün bir fransız düşünce geleneğinin temel bir handikapı mı yatıyor? Soru bu. Yazarınızın yanıtıysa ikincisi hâliyle.

Ama konumuz bu değil. Konumuz, bütün bu olan bitenin, yangının, hemen, hızla blog'a tahvil ediliyor olması. Yukarıda gördüğünüz blog sitelerinin isimlerine dikkat! 'Mon' 'benim' anlamına geliyor; mon'dan sonraki kelimelerse -Toulouse hariç- Paris banliyölerinin isimleri: BenimÇekmecem, BenimKaragümrüğüm, BenimÜmraniyem...

Yangın oldu, bunlar oldu; ama başka bir tetikleyici daha vardı aslına bakarsanız. Christophe Grebet bugünlerde çok konuşuluyor. Bu 'Mon...' akımını başlatan (Mon Puteaux) kişi olarak, yazdıkları o kadar sert ve zararlı bulunmuş ki sevgili Puteaux'sunda, sokakta gezerken belediye polisince durdurulmuş ve tutuklanmış. Belediye başkanına çok ağır eleştiriler getirdiği sitesinin, Puteaux sakinlerince enikonu teveccüh görmesi ve sitenin artan etkisiyle başkanın popülaritesinin giderek düşmesi, bu muameleye sebep olarak gösteriliyor.

Neyse, anında milli polisler (Fransa'da böyle bir ayrım var) gelmişler de, saçmalamayalım arkadaşlar, adamı serbest bırakıyorsunuz hemen, demişler.

Ama yine de rahatlamayalım hemen: 3 Kasım'da Mısırlı blog yazarı, feminist-aktivist Abdülkerim Nebil Selman, bayağı tutuklanmış ve içeri tıkılmıştı -henüz salıverilmiş değil. Daha önce İran ve Çin'de de buna benzer hadiseler yaşanmıştı.

İfade özgürlüğünün olabildiğince kullanılır, erişilir olması, tek yönlü, güdük iletişimi engellemenin tek yolu. Dolayısıyla ifade özgürlüğünü engellemek isteyenlerin de ilk hedefi. Blog sitelerinin 'akredite' olmalarından söz ediyorduk; şimdi de blog yazarlarının hukuk, adalet, polis karşısındaki konumundan bahsetmeye başlayabiliriz bence.

* Aman tanrım!